Wczesne średniowiecze jest drugim co do popularności okresem rekonstrukcji historycznej, zaraz po piętnastym wieku i czasach rycerzy. Nic więc dziwnego iż rekonstruktorzy zajmujący się owymi czasami dokładnie przeanalizowali wszystkie znaleziska, wzorując odzież nie tylko na tych najbardziej zachowanych, ale tworząc również repliki znalezisk które nie zachowały się w całości do obecnych czasów. Niejednokrotnie zdarza się iż takie uzupełniane rekonstrukcje należą do najbardziej interesujących.
Wczesnośredniowieczna odzież skandynawska
Ubiór wczesnośredniowiecznych skandynawów składał się z wielu elementów, więc rekonstruktorzy i rzemieślnicy mają obecnie bardzo duże pole do popisu pod względem wykonywania replik znalezisk historycznych. Codzienna odzież jest oczywiście najbardziej poszukiwana przez potencjalnych nabywców, gdyż jest wykorzystywana przez odtwórców historycznych na wszystkich imprezach i pokazach. Najczęściej zdarza się iż odzież średniowieczna skandynawska szyta jest z tkanin lnianych i wełnianych, gdyż takowe były najczęściej używane przez ludzi z odtwarzanej epoki, choć drogie, wystawne stroje mogą być uszyte z jedwabnymi obszyciami, lub też w całości z jedwabi. Koszule skandynawskie są bardzo proste, i często nie mają zbyt wielu ozdób, zwłaszcza jeśli postać nosząca je nie należy do szczególnie zamożnych. Co bogatsze postacie mogą posiadać koszule uzupełnione obszyciami z lnianej czy jedwabnej tkaniny lub wełnianej krajki. Hafty nie zdarzają się niemal wcale, gdyż w żadnym znalezisku nie została potwierdzona ich obecność w epoce wikingu, więc zamiast nich używane są ozdobne szwy na krawędziach odzieży. Tuniki bywają o wiele bardziej wystawne, jako odzież wierzchnia, a wiele znalezisk należało do osób bogatych, więc posiadają one często imponujące zdobienia ze stemplowanego jedwabiu. Odzież uzupełniana była również ozdobami, spośród których najczęściej używane są zapinki, spinające wycięcie kołnierza w koszulach czy tunikach, oraz zawieszkami, często pochodzącymi z innych regionów europy.
Owe zapinki odlewane są z brązu, najpopularniejszego w ruchu rekonstrukcyjnym metalu do ozdób z racji przystępnej ceny, aczkolwiek zamożniejsze postacie często posiadają zapinki i brosze ze srebra czy nawet złota, dopełnione ozdobnymi kamieniami. Kobiece stroje, natomiast, nie są uważane za kompletne bez unikalnych dla wczesnośredniowiecznej skandynawii brosz, które służą do spinania fartuchów i są jednym ze znaków rozpoznawczych dla pochodzenia kobiecej postaci.