W Polsce dwa pojęcia, dwa zawody z dziedziny prac psychologicznych są ze sobą notorycznie mylone: zawód psychologa i zawód psychoterapeuty. Jednym z problemów, będących przyczyną tych nieporozumień jest nieuregulowana kwestia rozdzielności pomiędzy zawodem psychologa i zawodem psychoterapeuty w polskim prawie. Jednocześnie, praktyka jednych i drugich jest powszechna i dla osób wtajemniczonych jasna. Postarajmy się poniżej odróżnić zawód psychoterapeuty od zawodu psychologa.
Psychoterapeuta, a psycholog
Jak wskazują nazwy obydwu dyscyplin: psychologia to połączenie starogreckich słów psyche i logos i oznacza dosłownie naukę o duszy, a psychoterapia, jako zlepek słów psyche i therapein, czyli dusza i terapia, oznaczająca dosłownie terapię dla duszy. Popularne rozróżnienie pomiędzy tymi zawodami mówi o ogólnej diagnozie i ocenie, jaka jest wykonywana przez psychologa oraz o terapii, będącej już w zakresie obowiązków psychoterapeuty. W Polsce, możliwość podjęcia się pracy psychoterapeutycznej można uzyskać po ukończeniu 4 letniego szkolenia. Terminem uzupełniającym krajobraz dyscyplin psychologicznych w Polsce jest psychiatria. Jest to dyscyplina medyczna, mające swoje przedstawicielstwo na uczelniach medycznych. Psychiatria jest dla psychoterapii, w sensie dyscyplin terapeutycznych, zbiorem ogólniejszym, zawierającą psychoterapię jako jedną z metod leczniczych. Poza psychoterapią, psychiatria bazuje na farmakologii oraz na innych metodach biologicznych (psychochirurgia). Dyscyplin psychoterapeutycznych, sposobów, szkół psychoterapii jest mnóstwo, jednak ogólna zasada polega na kontakcie międzyludzkim oraz na rozmowie na linii klient – psychoterapeuta Poznań to miejsce z dużą ilością osób, świadczących profesjonalną pomoc z zakresu psychoterapii. Nie powinniśmy mieć problemów ze znalezieniem dobrego psychoterapeuty. Psychoterapeuta, w większości krajów, to także zawód zaufania publicznego. Ze względu na nieuregulowaną sytuację prawną w Polsce, psychoterapeuci takiego statusu nie mają, co nie zwalnia ich z obowiązku wypełniania swojego systemu etycznego, którego ściśle wypełniają.
Korzystanie z usług poradni psychologicznych, psychoterapeutów czy psychiatrów ma w Polsce coraz lepszy wydźwięk. XX wiek jest wiekiem otwartości. O ile kiedyś problemy ze zdrowiem psychicznym miały charakter wstydliwy to dzisiejsza kultura relatywizuje to poczucie wstydu i sprowadza do rangi normalnych problemów, które można pokonać na drodze – jak pokazuje współczesna psychoterapia – rozmowy i kontaktu z drugim człowiekiem.